burhoztatu (
Dv→A;
-st- SP,
vEys),
burhaustatu (
Gèze, Laplace ap. Lh),
borhoztatu.
Maldecir; blasfemar.
"Maudire"
SP.
"Blasphémer, lancer des imprécations"
Dv.
v. biraokatu.
Eta nola burhoztatu eta madarikatu baitzuen Jaunaren izena.
Dv Lev 24, 11 (Ur, Bibl blasfematu, Ol beztu, Ker biraotu).
Jendaien artean burhoztatzen da Jainkoaren izena.
Dv Rom 2, 24 (Lç, He, TB blasfematu, IBk biraoka erabili).
Eta bizirik jausten badira ifernura, jakinen duzue burhoztatu dutela Jauna.
Dv Num 16, 30.
Eta burhaustatü zien zelüko Jinkua bere min eta zaurien artian, eta etziren ürrikitü bere egitatez.
Ip Apoc 16, 11.
Hasi zen haren [Ama Birjinaren üdüria] joiten, burhaustatzen zialarik.
Ip Hil 86.
Zorionekoak izango zerate, gizonek nigatik iguintzen, biraoztatzen, yarraikatzen, egozten ta iraintzen zaituztenean.
Ir YKBiz 118s.
(Radical + suf. -ago
).
Axeria nehork borhoztago eta hura oillo-ialeago.
"Tant plus qu'on maudit le renard, d'autant plus il s'acharne aux poules"
.
O Pr 510 (citado en A s.v. borhostu).