(G, AN, L ap. A
; Dv, H, Foix),
dirderatu.
Brillar.
"Resplendir, étinceler, briller, scintiller"
Dv.
"Étinceler"
Foix.
v. dirdaritu, dirdaitu.
Tr. Documentado desde mediados del s. XIX. En DFrec hay un ej.
Ilea sagerdeka bi alde yautsia, / Dirdiratzen duela mazelan behera.
Hb Esk 181s.
Liño soil finaz, dirdiratzen duen xuritasun batekoaz, bere burua estaltzea.
"Splendenti"
.
Echn Apoc 19, 8 (Lç argitzen duenez, He dizdiantez, TB distiatzen duenaz, Ip distiant, Dv distiragarriz, IBk distiratsuz, IBe argi).
Ihurtzuriak abiatu ziren burrunbaz eta simistak dirdiratzen.
"Fulgura micare"
.
Dv Ex 19, 16 (Ur argitzen).
Aizkorak eta darduak dirderatzen dute Ibañetako aritztertian.
(AN-gulina).
Orreaga
55.
(L-sar dirdiratzen)
Gure bizia laburra da; lore baten pare goizian iduzkiaren aintzinean dirdiratzen dugu.
EE 1884a, 315.
Jesukristoren Odolak zaitu [Gurutze Saindua] / Galbarioan gorritu: / Deusek geroztik munduan ez du / Zuk bezenbat dirdiratu.
Zby RIEV
1908, 285.
Noeri dirdiratu zitzaion begia, / Horra, horra nun zuen Ararat mendia.
Ox 19.
Iguzkiak bezala dirdiratzen ere zuelakotz, ganderailua galdatzen dio muthilak Basa-Andereari.
Barb Leg 126.
Begitarteak dirdiratzen zion iguzki batek bezala.
Zerb IxtS 39.
Ileak karatosaz eta olioz lehun dirdiratuak zituzten.
Larz GH
1959, 86.
Askoren begietan lastimazko negar-anpulo bat dirdiratzen zen.
Arti Ipuin 29.
Pariseko karrikak dirdiratzen zuten argi bizi aiekin elurren artean ortz-adarra iduri.
Izeta DirG 97.