1.
(kh- Dv→A),
kutsubage.
Inmaculado, incontaminado; inocente.
"Qui n'a pas de principe contagieux"
Dv.
Cf. EZ Noel 144: Adamen faltan kutsu gaberik, y Arr GB 52: Gaiztakeriaren kutsugabeak dauden.
Itz eta egiteetan garbiak eta kutsu gabeak izateko.
KIkG 57.
Ama kutsu-gabea.
ArgiDL 114.
Lili zuri kutsugabeak.
TAg Uzt 27.
Aur kutsugabeak artu ta aingeruak zeruan ugaltzeko.
NEtx Antz 121.
Zuzena izaki, errubage ta kutsubage baita, bat-bedera zeatz eta oso dedino.
Zait Plat 134 (Sof 139 kutsugabe).
2.
(Tras tema nudo).Que no tiene carácter (de).
Naiz eraikitzea erlijio kutsuduna edo kutsugabea izan.
"Obra de arquitectura civil o religiosa"
.
EAEg
17-12-1936, 566.
KUTSUGABEKO.
Inmaculado, incontaminado.
Ama Birjiñaren sortze kutsu-gabekoa-re.
Goñi 63.
Gure elea mendietako ur-xirripa kotsu gabeko iturrietan edan dugu.
Zub 18.
KUTSUGABEZKO.
Inmaculado, incontaminado.
Deus ere bada ene baitan kutsu gabezkorik.
SP Phil ã 2v.