I .
(Tema nudo, uso pred.).
Sin cumplir, por cumplir.
Askotan ez yatekorik / nihoiz ere ez atsegiñik / emaztea ta aurrak nonbaitik azkizun, / zergak ere betekizun.
Bera EEs
1914, 70 (cf. Gy 5: zergak ere pagatzeko).
Sakonago da naikundeari darraikon tristura, naikundea betekizun gelditzeari darraikona baño.
Txill Let 102.
II .
(Sust.).
1.
Obligación, tarea, función.
v. betebehar.
Nigan, ordea, [maitasuna] diferente izanagatik ere, berdintsu jokatu bear al nuen nik beti, ezin bestez? Betekizun tristea nerea, baiezkoan.
Txill Let 58.
Langilleak eskubiderik ez dauke, betekizunak baiño.
Erkiag BatB 145.
Ez ote da hau hizkuntzaren lehen betekizuna: tresna izatea, alegia, mintzagaiaren zerbitzutan bere burua itzaltzea?
Vill ( in
Lap (ed. 1982) 6
).
En DFrec hay 9 ejs.
2.
Relleno.
"Cosa de relleno. Ori dana da lastua eta betekizuna
"
Etxba Eib.
v. betegarri.