(G-goi ap. A
),
burdingei (V ap. A
),
burnigai.
(Mineral de) hierro.
Burdingaija.
Mg PAb 135 (en una lista de términos de ferrería).
Errenteriako mendietan badira meatzeak burni gaia ugari ematen dabeenak.
Izt C 65s.
Euretan arkitzen diraden burnigai ondar apurretatik ezagun da argiroki, noizbaiten ere, eman oi zutela menasta mueta au iori.
Ib. 70.
[Labeak] mando zamaka Oyarzundik ekarritako burni-ga[i] samarrez bete zituzten.
"
Le minerai"
.
Lh Yol 11.
Xalant azkar batzu joan-jin bazabiltzan egun guziez, zer nahi puska bazeramatela [...]: harri, egur edo zur, ilhe, azienda, ilhar, ikhatz, burdingei.
Lf Murtuts 1.
Galda bat egiteko, egur-ikatz pilloak burdingaiarenak baño askoz aundiagoa izan bear du.
Zubiau Burd 100.
Lege batzuek Euskalerriko burdingaia erbestera eramatea galerazten zuten.
Ib. 100.
Orain ere or ari dira mina oietan burni-gaia edo karolina eta abar eta abar ateratzen.
Insausti 194.