(V-m-gip),
zinburrin (G-bet),
zinbrin (AN),
zinbrun (Mg PAVoc 225 Izt 11r),
zinburruna (V-gip)
Ref.:
A (zinburrin, zinbrin, zinburruna);
Iz
ArOñ
(sinburruna)
.
"Silbillo que se forma con la caña de alguna hierba, como de trigo o cebada"
Mg PAVoc 225.
"Instrumento músico, silbo hecho con paja o corteza de ramas"
A.
"
Zinburruna (V-gip), albogue, instrumento hecho de dos cuernos unidos por sus puntas"
Ib.
"
Sinburruna bat, papel, paja, corteza que suena soplando sin lengüeta"
Iz ArOñ.
.
Peru goizik erdian egon zan adar eze leun leun batzuk ebagi ta azala kontuz kontuz eratzi ta azal onekaz zinburrunak edo txistuak egiten.
A Ezale
1899, 24a.
Askotan [astoari] zaio aizez / betetzen barruna, / atzetikan boteaz / kia ta lurruna; / baita ere jotzen du / zoli zinburruna.
Urruz Iru ziri 95.
Turuta, zinburrun, kitara, salteri, txistu, alboka, soiñugaillu guziak batean entzutean.
Or MB 408.
Ark egindako zinburrun, txistu, txilibitu ta txirulak...
Eston Iz 55.