1.
(Lar).
"Causa, motivo, fin"
Lar.
"Causal [='causa']"
Ib.
Nai genduan eldu San Luis Gonzagaren obira, bere eriotzako irugarren eunkida arrengotzat arturik.
Ag Ioan 91.
Arimiaren itxutasunaren lenengo arrengo edo kausia da errelijioaren jakiñeztea.
Kortazar Serm 170.
Izango du arrengoren (causa) bat.
Urruz EEs
1911, 105.
2.
Ruego.
v. arren
(III, 1
).
[Gabon kantea] apaindu dodana, Doña Joakina Maite Loizagakoaren arrengo guritsuen eragokiz.
(Gandara, carta a Larramendi, 1764).
BAP
1966, 161.