1.
(Lar, H, A).
"Ascendencia",
"casa, linaje"
Lar.
"Varonía, descendencia de varón en varón, arraka
"
Ib.
"Race, lignée"
H.
"(V, ms.), descendencia"
A.
Gure lengoaian arrakak <arracac> eta leiñuak etxeaz deitzen ditugu.
He Phil 406 (sin duda errata por arraça; cf. ed. 1853, 337 arraçac; v. tbn. SP Phil 402. El testimonio de Larramendi tendrá igualmente su origen en una mala lectura de arraça, o en alguna errata del tipo de arraca
).
2.
Harriet y Azkue citan un ej. de Lizarraga, en el que aparece con el sdo.
de 'rastro, vestigio': Konfesioan egin kontu iltzen ta ortzitzen ditugula gure pekatuak, [...], ez dedin aien arrakarik ere gelditu sekulan gure baita (LE Urt 144); se trata de una errata por arrazarik que aparece en el orig. ms. (51r) ; v. 1 arradiza.