Etim. De *eun- (< aun-; cf. (a)unatu).
(eñh- S ap. Lrq
; Gèze (eñh-), H (eñh-)),
eiñhatu (Foix).
Cansar(se).
"Fatiguer"
Gèze, Foix.
"Se fatiguer"
Lrq.
Azkue trae "einhetu (L), aburrirse", que se trata sin duda de un error en cuanto a la atribución dialectal, y cuyo significado parece más apropiado para eneatu. v. nekatu, 1 unatu,
akitu.
Triballatziak eztü eñhetzen.
Mst III 5, 5 (SP y Ch unhatzen, Ol y Leon akitzen).
Arranküra behar gabez eñhetzen zira.
Ib. 27,2.
Etzütüdala eñhetzen ikhusten düdanaz geroz.
"Vous fatigue"
.
Ip Dial 48 (It nekatzen, Ur aspertuten, Dv unhatzen).
Gaiza ezdeüs baten gatik [...] eztie herabe gai eta egün einhetzera.
Ip Imit III 3, 3.