I .
(Adv.).
1.
(
Lar,
Añ).
"Mucho, adverbio, asko, aski, lar, gei, larregi, geiegi
"
Lar.
(V-ger ap. A
) .
(Junto con gutxi, en aposición o coordinación).
"
Gei edo gitxi (V-ger), mucho o poco"
A.
Jakinik ara duazanian gitxi edo gei ardaauan irago oi diriala.
Astar II 123.
Baña gitxi-gei emen lekuan lekuan / txar ta onak gabiltzaz nastean munduan.
AB AmaE 415s.
2.
Más (en el lenguaje aritmético).
Bi gehi bi berdin lau
.
PPer
HarriP
76.
1956 gehi 25 1981 dira.
MEIG VII 120.
Ikusi berri dugunez, Isastik, gehi Moretek, Iruñea forma soila aipatzen dute.
MEIG VII 120.
II .
(Sust.).
1.
(Lar, Dv, H).
"Acrecentamiento"
, "aumento, aumentación" Lar.
Merexitzen du graziaren ta loriaren geia.
Legaz 35.
2.
Número.
Cf. BeraLzM: "Número, cantidad".
Rev. Int. de los Est. Vasc.-en, IVg. urtia 3g. geian.
LzM EEs
1912, 96.
1911-Otsailleko geian.
Ib. 106.
"Egia Sorta". Zabalkundea-ren euskal-erantskia. I geia. 1934.
(In JMB ELG 1
).
3.
"Exceso, superfluo, remanente. Geiak, los réditos"
BeraLzM.