trantzitu (Urt).
Transir, afectar; ser transido, ser afectado.
"Attonitus, tranzitua, tranziturikakoa
"
Urt III 76.
Izenaren aiphatzea bera ere da hain latza, / Samson beraren baitzuen non transitu bihotza.
EZ Man I 43.
Hala tranzitzen du [heriotzeak]
.
Ib. 104.
Pasione terriblea pairatu du gure Iaunak, ala baina gure bihotzak ez mederatzen, gure arimak ez transitzen, gure konzienziak ez onzen.
Harb 138 bis.
Transitzen zen bihotzean, / guzia penatua.
Arg DevB 19.
Setiatu zian Betulia hiria [...] mundu guzia lotsaturik eta transiturik zagoela.
Tt Arima 76.
Dolu dut ene bekhatuez, / transitzen nau ifernuak.
Gç 104.
Ene arima tranzitzen du izialdurak.
Ch III 14, 1 (Ol izu laborrian nere gogoa da
).
Gauza guziak iharrosten eta egotzen dituen xirimola batek, guziak trantzitzen dituen ihurtzuria batek.
He Gudu 140.
Hori bera asko da ikhara saindu batez transitua izan dadinzat.
Mih 24.
Hunen arramantzak [...] kolpez eraikiren, / zituela trantzituak / laur atzetako guziak.
Gy 109.
Gaitz izigarri horrek eta gaitz hortaz hartuak direnek jendea transitzen dute.
Prop 1906, 256 (ap. DRA
; la ref. es incorrecta).