(
V-m ap. A EY IV 283; Lar, -kh- SP, Urt I 249, Ht VocGr 406, H),
ekartzale,
ekarzale.
(El) que trae, portador.
"
Apo-billa yoaten da. Apozain emoten ddako izentzat, ekartzaile be(re) bai, cuidador de la pezuña, también traedor
"
A EY IV 283.
v. ekarle.
Hastetik berek ikusi izan dituztenek eta hitzaren ekharzaille izan ere direnek kondatu izan darokutenaren arauera.
He Lc 1, 2.
Hil arazi zituen bereheala buru haren ekhartzailleak.
Lg I 299.
Nere maitetxo gozua! / zorionaren ekartzallia.
Bil 52.
Lur gizen, zikhin ekhartzaile handi direnetan.
Dv Lab 36.
Petizione horien ekartzaleri errozuete, Frantzian libertatearen alde girela.
Herr 4-2-1960, 2.
Ixtillu gaiztoak ibiltzen zizkiteken bazkari-ekartzalleak.
Ataño
TxanKan
196.
v. tbn. Azc PB 94. EusJok 94. Barb Leg 126. Ekarzale: Prop 1881, 18, JE Ber 28.
Restador (en el juego de la pelota).
Ekhartzale handi bat gibeletik (Driollet pilotaria).
Egunaria 2-12-1952 (ap. DRA
).