1.
(
O-SPAd 882,
SP,
H).
Irritarse.
"Fâcher, courroucer"
O-SPAd 882
(→)
SP.
Enkoniatuen pazegua.
Harb 106.
Batak antsiarik eztuenaz, bertzea iauzten eta enkoniatzen da.
Ax 287 (V 191).
"Concevoir un ressentiment intérieur"
H.
"
Lagunari enkoniatu zaio, il en veut à son compagnon"
Lh.
(L-ain, BN ap. A
; VocBN
→Dv, H),
inkoniatu (Dv→A, H).
"S'attrister profondément"
VocBN
.
"Se désoler"
Dv.
Hasi zen izitzen eta enkoniatzen. Eta erran zaroen: "Tristatua da ene arima heriotzeraiñokoan; zaudete hemen atzarriak".
He Mc 14, 33s.
Ene haurra, ez dakizula gaitzi Jaunaren gastigua, eta ez zaitezela enkonia hartaz korrejitua zarenean.
He He 12, 5 (Dv akiduran ez eror
).
Ume maite batez gabetua izateaz inkoniatua zaren Ama.
Mih 207.
Gurutzearen oinetan ikusten du bere ama inkoniatua.
Dv LEd 15.