1.
(Sc ap. A; SP, VocBN
),
barreu (BN-baig ap. A
; Dv (BN), H (S)) .
(Pred.).
(Estar, etc.) esparcido, disperso.
"
Barreiu dabiltza (Lç)"
SP.
"
Zure ardiak onsa barreu daude bazkan
"
VocBN.
"
Barreu (BN), dispersé, en état de dispersion, épars"
Dv.
"
Herri huntan etxeak barreu dira, dans ce village les maisons sont éparses, sans agglomération"
Ib.
"
Barreiü (Sc), en dispersión"
A.
v. barreiat, barreia.
Guzién gainetik gomendatzen drauzkiagu Antekristen tiraniaren azpian barreiu dabiltzan anaie gaixo guziak zein egiazko bizitzeko bazkatik, eta hire izen sainduaren publikoki inbokatzeko libertatetik pribatuak baitirade.
Lç
Ins
A, 2v.
Bai baitakigu baztertzen gogoaren argi-une laburretan agertzen den arrotz gaitzetsia, baina ez neurri berean uxatzen barren-gazteluko zoko galduetan barreiu dabiltzan iratxo ilaunak.
MEIG VI 182.
2.
(SP),
barraiu (Dv→A) .
(Sust.).
Dispersión; desorden.
"
Barreiua, égarement"
SP (que cita bareiu dabiltza de Lç; v. supra).
"Désarroi"
Dv A, que traduce erróneamente "desarrollo, esparcimiento".