1.
(H; -nh- L, BN, S ap. Lh; Dv, H),
siniskizun (Lar, Añ, H),
sinhetskizun (H) . (Adj.)."Creíble"Lar, Añ.
"Persuasible"Añ.
"Qui est susceptible d'être cru"Dv.
"Qui est à croire, qu'il faut croire"H.
sense-2
2.+ siniskizun (A Morf 151), sinistukizun. (Sust.). Dogma, creencia. "Dogma, artículo de fe" A Morf. Geure sinistukizunen erakuslak ta errazoiak. fBOlg 104.
Geure siniskizunak ta egikizunak berbeeta garbijan pulpituan, ta ostian kristinaubai erakustera. fBIc I IX. Sinistu biar dogu, beste kristinautzako siniskizunak legez. fBIc III 283.
Beste Irakasle bat siñeskizunen aurka ari izan zinan. OrQA 103.
Emen entzunera io dezagun, ots, siñeskizunak dionera, batez ere, Kristoren itzera. Ib. 128.
Nik egia osoa ezagutuz siñiskizuna aukeratu al izatea. TxillLet 135.
Sineskizun ori barne-muinetan iosi-iosi eginda zuen-eta. ZaitPlat 105.
Arbasoengandiko irakatsiei eutsirik, eta inguruan zituen sineskizun ugari ta ñabarrak aztertuz. Ib. 100.