1.
(B, S; Lar, Añ(G), MgNom, H, VocB),
aisetu (B; SP(aisetzea, sin trad.), H),
aizatuRef.:
A;
Lh;
IzetaBHizt2(aisetu)
. Aligerar, aliviar (una pena, molestia...); facilitar."Faciliter"H.
"Facilitar, aligerar"VocB.
"(B), aliviar la carga"A.
"Devenir facile"Lh.
"Facilitar. Aparaxu orrekin lana aisetu ta nekeik gabe
"IzetaBHizt2.
Beldurra aseguratu, zorra kitatu, nekea aisetu, trabaillua arindu, tristiziá alegeratu [...].LçAdv ** 8r.
Neke gau aisatzen da Jangoikoaren graziareki. (250). LE-Ir.
Zistatzen ta zilatzen da tela orratzak, baña zistatus ta zilatus aisatzen du bordadura. (306). Ib.Emengo sua kriatu du Jangoikoaren miserikordiak gure amorios, gure ones ta onginaies, argitzeko, berotzeko ta bizitzain aisatzeko. (320). Ib.Heritasunarén oñáze ta naigábeak suabetzekó ta aisatzekó ere dú bertúte Sakramentuak. LEOng 24r.
Suabetzentióte bizitzarén moléstiak, aisatzen tióte trabájuak. LEMatr2 86.
Aisatzea edo erraztea. AA(ap. H).
[Parietera] jiten da muru zaharretan, tizanak aizatzen du hur xuriaren egitia.AlthBot 16.
Yainkoaren legea aisatu ta arindu bearrean. IrYKBiz 398.
sense-2
2."Devenir à son aise, aisetzéa, aisétu
"UrtGram 388.
"S'habituer, acquérir la facilité de"H.
Entzuten dutenean Konfesioak edozein bekatu barkatzen duela, aisatzen dira edozein bekatu egitera.MgCC 6 (CO 7 erreztuten dira).