apottoro
1.
apotoro (-ph- S ap. A
; Dv (S)).
"Monstruo"
A.
Ordü berian bazen Athagin etxeko seme bat [...], armadetan egonik, aphottoruen lotsa etzena.
ArmUs 1892, 160.
2.
(-ph- S-saug ap. Lh),
apotoro
(-ph- S ap. A). "Sapo" A. "Petit crapaud; rainette" Lh.
Ez dütü aiphatü ur ziloka haietan bizi diren aphottoto [sic ¿por aphottoro?] eta zahalboroak.
Eskual 28-2-1913 (ap. DRA
).
3.
"
Aphotoroa, ardatzari behereko burua hartzen dioen ohatze edo altzoa"
Alth in Lander RIEV 1911, 596.