apurkeria
1.
(-ph- SP (sin trad.), Dv, A),
apurreria.
Pequeñez, insignificancia; cosa sin importancia.
"Bagatelle. Aphurkeria batengatik samurtuak dire, ils sont fâchés pour une misère"
Dv.
"Una bagatela, una miseria"
A.
v. apurtasun.
Ikusazu bada, Iauna, ene aphurkeria eta erorkortasuna.
SP Imit III 20, 2 (Ch beheratasuna, Ip zonbat herbal eta zonbat xabor nizan, Dv ezdeustasun).
Gure Iaunak gogo onez behatu duela haren beheramendura, aphurkeriara eta xipitasunera.
SP Phil 214.
Zeren beheramendua da gure baitan, uste eztugularik, den xipitasuna, aphurkeria, eta deusgutitasuna.
Ib. 214.
Dakigula hura hobeki dagokala gure ahalari eta aphurkeriari.
Ib. 188.
Aphurkeria bat aski da maiz ene ilhuntzeko eta ene bihotzaren arthikitzeko.
Dv Imit III 20, 1.
Biltzen direnean hargatik, ez dituzte bethi aphurreriak aiphu, bainan bai gauza kontsekantenak ere.
Prop 1902, 168.
2.
"
Apurreria (Vc), residuo, restos"
A.
"
Apurreri, conj[unto] de cosas pequeñas"
A Morf 101.
v. apur
(II).