apurtzaile
(V-gip ap. Etxba Eib
).
(El) que rompe, rompedor.
"
Apurtzallia, destrozón. Gure mutikua, oñetako apurtzalle aundixa
"
Etxba Eib.
.
Au da gure erriko / Osa'tar Mateo, / aitze aundia daukagu / au izan ezkero; / muturrak apurtzalle / asia da bero.
EusJok II 161.
Villon, ostera, "alper, mozkor, jokalari, emakumezale, iruzurgille, azpi-lapur, ebasle, ate ta jantzi-kutxa apurtzalle".
Etxde 16 Seme 56.