emaztorde (BN-arb ap. A). Amante, manceba, concubina. Bere anaia Filiporen emazte Herodias emazte-ordetzat artuta. Lard 452.
Gizon orren emazteorde emegaldua. TAgUzt 141.
Udalditarrak ziotenez, Floridako kondearen emazteordea zan. Ib. 179.
Israel guztiaren aurrean, Absalon bere aitaren emaztordeakaz etzun zan. Ker2 Sam 16, 22.
azpisarrera-1
EMAZTE-ORDEKO.
Concubina. Neron beraren emazte-ordeko emakume galdu bat. Lard 532.
Herodias, Herodesen emazte-ordekoak, zeukan [...]. Ib. 398.