(S), intzaurtze (BN, S; Gèze), inzaurtze (BN, S; Lecl, Arch VocGr, VocBN , VocS 138), itzagurtze, itzagurratze (R), etxagurratze (R), intzagortze (S) Ref.: Alth Bot 15; A (atze, intxaurtze , intzaurtze, itzagurratze); Lrq (intzagortze) .
Nogal. " Atze andiak daude kalako oixanean: lerratzeak, izaiatzeak, [...] etxagurratzeak (R)" A (s.v. atze). v. eltzaurtze.
Intzaurtzek <-tzao->, bagoek eta haritxek badie ere ekhoitzez gaintika. ArmUs 1893, 25. Oren baten heina ibili ondoan, gelditzen da zazpi intzaurtze inguruan zituen bide kurutze batean. EskLAlm 1898, 3. (ap. DRA) Eztago arbole frutuzkorik, ezbada zomait arantze eta itzagurtze. Mdg 131. Naiak oro iaurten dutu eta jiten soho bazterreko intzagortze handiaren itzalila. GH 1931, 108.