ipiztatzaile
(H (+ -ph-)),
inpiztatza(i)le (-tzale T-L),
inpiztazale (-ph- BN-mix ap. A
).
Provocador; tentador; pendenciero.
"
Etsai ipiztatzailea
"
H.
Inphiztatzaileek harria arthik eta eskua gorde egin baitzuten.
Prop 1906, 176s.
Inpiztatzaleen lana.
Lf ELit 174.
Hiriart-Urruty ez zen berenaz inpiztazale.
Ib. 236.