irtezin
1.
(Lar→H, Añ→A),
irtenezin (Añ),
urtezin (Añ),
urtenezin (Añ) .
(Sust.).
Laberinto.
A. Larramendi, berari bakarrik zegokion ausardi justuaz, beargai edo irteziñ onetan sartu zan.
Cb EBO 49.
Gure erria ez bai-zan uri aundikoen [sic] gisan irteziña.
Anab Usauri 30s.
2.
urtenezin.
(Adj.). Irresoluble.
Bakalduntzako gora-beretan eta arazo urten-eziñetan.
Otx 103.