izakai
(A),
izagai.
"(Ast), objeto, cosa, ente"
A.
Hala gure izakai egin dianak gure khorpitza beitiro nonbait, zertan nahi ta non nahi egar.
Egiat 184.
Orra ortzia, lurra ta izagai oro.
Ol Imit I 20, 7 (Pi izagai).
Izakaia eraturikan izaki bakoitza sortu zan.
ZA RIEV
1928, 590.
Sortu zitzaion Joseri barruko ar bat, izakai bat, gazi-geza.
(Interpr?).
Ag G 141.
Ortzia negur, izarrak batbana, izagaiak azta.
"Pensor elementorum"
.
Or Aitork 106.
Eziña da gizona atzerantz joatea; ez adiñean, ez barruko beste izakai askotan.
Erkiag BatB 148.