karazko
(SP, Lar, H, A).
Oportuno, apropiado.
"
Karazko da, il est propre"
SP.
"Oportuno"
Lar.
"Conducente, oportuno"
Ib.
Pouvreau, Harriet y Azkue citan a Leiçarraga.
Bada egun karazkoa ethorri zenean [...].
"Opportun"
.
Lç Mc 6, 21 (Dv egoki).
Behar dik ipizpikuak izan [...] irakasteko karazko.
"Propre à enseigner"
.
Lç 1 Tim 3, 2 (He, TB irak(h)asteko gai, Dv irakhasle ona
).
Izanen duk unzi ohoretakotz sanktifikatua eta Iaunaren usejetakotz karazkoa.
Lç 2 Tim 2, 21 (He propi dena
).
Zeren zazpitako kontuak perfekzione signifikatzen baitu Skripturán, eta halakotz da hura karazko perpetuitatearen denotatzeko.
Lç
Ins
D, 5r.