Devoto, (el) que practica la oración. Ez eguan konbentu guztijan bat bera baño penitente ta orazino zaliagorik. MgCO 203 (CC 137 berak beste penitenzia ta orazio egiten zuenik).
Orazino zalia izatia, korputza illdurau edo mortifiketia. Ib. 81.
Anima zale, orazio zale, liburuzale ta Jangoikoaren urreko bat. MgCC 135.
Orazinoe zaliak izaten dira, ta [...] pozik artuten ditubee nekerik andijeenak arimaak salbeetia gaitik. JJMgBasEsc 82.
An izan zan, Tenploan bezela, isilkorra ta umilla, bakartade ta orazio zalea. AgSerm 299.