(grek. iso + kholon, zatien berdintasuna)
Elkarren segidan dauden testu segmentuen (perpaus zein sintagma) arteko kidetasun sintaktikoaz baliatzea. Isokolon mota bat baino gehiago bereiz daitezke, egituraren arabera: antitesi erakoak izan daitezke (ikus A NTITESI ) , mailaketa modu koak ere bai (ikus G RADATIO ) eta metaketa gisakoak ere bai (ikus M ETAKETA ) .
[P. S.]
es: isocolon
fr: isokôlon
en: isocolon