(...)
Hebreerako Mikha'el ('nor Jainkoa bezala?') izena Michael bihurtu zen grezierako eta latineko itzulpenetan. Mikel goiaingerua deabruaren kontra borrokatu ziren aingeruen buru izan zen, eta Apokalipsian Eliza irudikatzen duen emakume erdi berriaren zaintzailea ere bai. Azkeneko judizioaren egunean arimak pisatzeko ardura izango du. VI. mendean Gargano (Italia) mendian azaldu zenetik zabaldu zen beraren alderako jaiera edo debozioa Europan. Euskal Herrian ere mendi batean agertu zen, Aralarren, eta Teodosio herensugeagandik salbatu zuen. Izen hau aurreneko aldiz Bidaurretan (Nafarroa) aurkitu dugu, 1518. urtean (Miquela). Aldaerak: Mariamikele, Mikaela, Mikele (Deun-ixendegi euzkotarra), Mikeleitza eta Mikelitza. // Del hebreo Mikha'el (¿quién como Dios?), que pasó al griego y latín como Michael. El arcángel San Miguel fue el capitán de los ángeles que derrotaron a Lucifer y en el Apocalipsis el guardián de la mujer que da a luz, símbolo de la Iglesia. Será el encargado de pesar las almas el día del juicio final. La devoción a San Miguel en Europa se propagó tras su aparición en el monte Gárgano (Italia). En Euskal Herria también se apareció en un monte, en Aralar, salvando a Teodosio del dragón. Lo hemos documentado por vez primera en Bidaurreta (Navarra) en 1518 (Miquela). Variantes: Mariamikele, Mikaela, Mikele (Santoral vasco), Mikeleitza y Mikelitza.
(...)