Zuzena izanik entzun eta aditu aditzak elkarren sinonimoak direla esatea, nola liteke entzumen eta adimen izenak elkarren sinonimoak ez izatea?

Non eta nola erabiltzen da -(e)na? Adibidez: Badakit etorri dena.

Subjuntiboko adizkiek batzuetan -(e)n atzizkia hartzen dute eta beste batzuetan -(e)la. Noiz bata eta noiz bestea? Etor dadin ala etor dadila? Joan zaitezen esan dit / joan zaitezela esan dit. Biak onartzen dira?

Konpletiboetan esaldi nagusia ezezkoa denean, zein lotura erabili behar dugu, -(e)la ala -(e)nik? Esate baterako: Ez dut uste joanen direnik / Ez dut uste joanen direla. Noiz bata eta noiz bestea?

Ezezkoetan beti -(e)nik erabili behar al da? Ohartu naiz etorri zarela. Ez naiz ohartu etorri zarela ala Ez naiz ohartu etorri zarenik?

Konpletiboak azaltzean, nola azaldu behar ditugu zehar-galderak: konpletiboen barnean ala bereiz?

Uste dut etorri den edo Ez dut uste etorri den bezalakoak onargarriak dira?

Noiz ez da erabili behar aditz-multzoko ba- osagaia? Adibidez, EGA azterketa prestatzeko ateratako liburu batean esaten da ba- ez dela erabili behar mendeko esaldi zenbaitetan, hala nola erlatibozkoetan edo moduzkoetan. Beraz, okerrak dira badiozun guztia, badakizun bezala eta gisakoak. Horiek txarto daude, zalantzarik gabe. Baina konpletiboetan edo zehar-galderetan erabil daiteke? Adibidez, zuzenak al dira ondorengo bi esaldi hauek?:

1. Badator. Badatorrela esan du.
2. Badaukazu boligraforik? Boligraforik badaukazun galdetu dizu.

a) Hobe duzu hor gelditu ala hobe duzu hor gelditzea?

b) Ingelesa ikastea besterik ez duzu. / Aitonari galdetu besterik ez duzu.

Zuzenak al dira Hain da handia, ez baita atetik sartzen moduko esaldiak?

Onargarria al da hain... -(e)la egitura?