(...)
[-Aga atzizkia] R. de Rijk ["Euskal morfologiaren zenbait gorabehera", Euskal linguistika eta literatura: bide berriak, Deustuko Unibertsitateko argitarazioak, Bilbo, 1981, 83-101. orr.] ere mintzo da -aga atzizkiaz, iragaitzaz bada ere. Hizkuntzalari honek -aga-k "batzutasunaren adierazlea den -ag (-ak) harekin" zerikusirik ez duela dio, eta honetarako Mitxelenak aipatzen dituen bi puntutan oinarritzen da: 1.-Atzizki hau gauza bakar bat adierazteko erabilia da: Arespacochaga. 2.-Bizkaieraz, -aga eta -ag atzizkiek ez dute jokabide berdina: Oleaga, baina olaak. Ateratzen duen ondorioa zera da, -aga-k lekuaz besterik ez duela adierazten. Alabaina, atzizki honek elkarketaren arauei men egiten ez dienez (Iturriaga baina Iturralde, Iturburu), Iturriaga, Iturri+aga gabe, Iturria+ga dela ondorioztatzen du, alegia, lekua adierazten duen atzizkia ez dela -aga, -ga (hasierako a hori "mugahizkia" da) baizik, hau da, "lokatiboan" aurkitzen den atzizki berbera.
(...)