kalabera
(
AN-egüés-ilzarb-olza ap. Bon-Ond 139; Lcc).
Calavera.
Il baten kalaberea.
Lazarraga B5, 1164v.
Larrurik bage ta soildurik aren kalaber ta buru guzia.
Mb IArg I 223.
Orko zenbáit ezúr kalabéra ta kanilla zire lén zu bekála bának; orrá zer diren orái.
LE Prog 122.
Soberbiak geiago agintzen du kalabera utsean.
LE Urt 326 (ms. 116r kalabéra uts zenzugábean).
"(Boh[émien]), tête"
Lh.
KALABERA HANDIKO.
"
Kalabera andiko gixona, hombre de talento"
(V-ger).
Ort Voc.
Bakitx bera kalabera andiko gixona dana!
Ort Oroig 125.