kidetsu
(Forma con suf. -tsu, de valor aprox.).
Parecido, semejante.
Pillotan garaitasun kidetsukoak ziran bikote biak.
Etxde JJ 33 (cf. infra KIDETSUKO).
Urtez kidetsu diren zenbait [trego-harri]
.
MEIG
III 118.
KIDETSUKO.
a)
Parecido, semejante.
Ikusi nuan [...] argi aldaezin bat, ez nornaik ikusten dun au, baiñan kidetsukoa, aundiagoa.
"Nec quasi ex eodem genere"
.
Or Aitork 169.
Ez niñun bakarrik. Auzoan ere kidetsuko lagun-mordoska bat banin.
Ataño
TxanKan
69s.
(Tras tema nudo). "Larrauldar kiratsukoak dira" A Apend (s.v. kira, "traza, aspecto").
b)
"Kidatsukoak, casi coetáneos (G-goi)" A Apend.