kindu
Etim. Relacionado, partiendo de *ken- , con kino, keru, etc.
1.
(
Lar,
H (+ kh-)),
kindutu (
Lar) .
(Vb.).
"(Hacerse, ponerse) hediondo"
Lar.
"Se corrompre, se gâter, et par suite, répandre une mauvaise odeur, donner un mauvais goût"
H.
v. kinotu, kirastu.
(
Lar,
H (+ kh-)) .
(Part. en función de adj.).
"Hediondo, kirastua, kindua
"
Lar.
"
Arno, haragi khindua, vin qui a pris un mauvais goût, une mauvaise odeur, viande qui a pris une mauvaise odeur"
H.
"Au fig. Bihotz khindua, cœur qui a conçu, qui conserve de l'amertume"
H.
2.
(
L-ain ap. A; Lar, kh- H) .
(Sust.).
"Hedentina, hedor, hediondez"
Lar.
"Hedor"
A.
v. kino, kirats.
(H) .
(Fig.).
Amargura.
Kindu eta kirestasun ene biziaren gañerat etzuen hedatzen [...] Jesusen [...] heriotzearen ikuskariak?
Mih 100.
Menturatzen bagare haren ganat hurbiltzera kindua bihotzean.
Ib. 202.
KINDU-USAIN
(Lar (-usai), H (kh-)). "Kindu usaia ekarri, apestar, oler mal" Lar. "Khindu usaina du, ça a une odeur de gâté, de pourriture" H (s.v. khino).