kirri-karra
1.
Onomat. del crujido.
Gorputza, zur ta burdin. / Ariman indarra. Bien artean beti / zerbait kirri-karra.
'Algo que retiñe entre ambos'
.
Gand Elorri 157.
"
Kirrikarra jan, comer triturando con los dientes. Kirrikarra ez dira jan biar karameluak, agiñak austen dira bestela
"
Etxba Eib.
Onomat. del croar.
Igelak ari ziren kirri karra, kirri karra.
EskLAlm 1874, 11.
(ap. DRA)
2.
(Sust.).Crujido.
Zapalduten zituan orri igarren kirri-karrea.
Ag AL 114.
Croar.
Igelen kirri-karrea.
A Ezale
1898, 40b.
KIRRI ETA KARRA
(Onomat. del ruido producido al raer, rascar, escarbar, etc.).
Somatzen det [...] txakurra, kirri eta karra aragi ezurren bat jaten.
Urruz Urz 26.
Arratoi ikaragarriak kirri ta karra aginka zura janaz.
Etxde AlosT 28.
Satorra ari da alhan, kirri eta karra, lurra bil eta lurra bota.
SoEg Herr
30-12-1965, 1.