kofoin
Etim. En último término, de lat. cophinus; cf. cast. cuévano, etc.
1.
(L, B, BN; SP (que cita a EZ), Ht VocGr 284, Aq 214 (G, AN), Arch VocGr, VocBN
, Dv, H),
kofau (Lar, H, A; kofaue SP),
kofoi,
kofon,
kofun,
kojoin (B),
kobain (S; H (S); kh- Gèze (-añ), Dv, H (S)),
kofain,
kafano (SP (que cita a O), Chaho),
kogan (kh- S),
kuhau (BN-bard; Dv, H),
kufau (H),
kopoi (H)
Ref.:
A (kobain, kuhau, erlekofoin); Lrq /khogán/; Satr VocP ; Izeta BHizt (kojoina).
Colmena.
La forma kofaue que da Pouvreau se debe sin duda a una deducción errónea del tema de kofauean en Axular. v. erlauntz.
Kofoñ idekia.
EZ Man II 198.
Nola zaharrak kofauean barrena, etxeko lanen egiten, egoiten diren.
Ax 35 (V 21).
Gure konszienziaren kofauea nahastekaturik.
SP Phil 83 (He 85 kofoiña).
Nagiak ezten kolpeka egozten tuzte bere kofauetarik.
ES 184.
Bere kofunetan [erlek eztia] egin izan balute bezala.
Lg I 225.
Erleak kofoinetan bezala.
Hb Egia 64.
Ordian ezin ilkhiko direla bere khobañetik.
Ip Dial 27 (It eultze, Ur erlauntz).
Erleak kofoirat bezala bazoazkoten, burrunban.
JE Bur 43.
Hortxeko kofoin hortan sarraraz dezadan [erle-umea]
.
Barb Leg 64.
Berriz mintzatzen hasi ziren, erleak kofoinean burrunbaka bezala.
JEtchep 103.
Baxenabarreko herri bat zen, frango ttarroa, kaskoin kofoin bat.
Lf ELit 109.
v. tbn. Dv Lab 295. Zby RIEV 1908, 768. Etcham 172. Larre ArtzainE 223. Kofon: EZ Eliç 374. Kobain: Alth Bot 7. Kofain: Arch Gram 28.
2.
kobain
(S; khoba(i)ñ S). Ref.: A; Lh; Giese MolinS 622. Tolva de molino.
3.
kofoi.
Cavidad.
Har bat, handitzearekin kopetako hezurraren kofoietarat igaiten zena.
JE Med 39.
4.
"
Khogan, sot, estupide (emploi familier). Gizun khogaña duk bai, hati, hua, hou!
"
Lrq.
BURUNEGI-KOFOIN.
Tolva. "Bürünegi-khobaiña, untzi ideki, gainez laurkatu, beherago eta hertsiago dohan bat, bihia hartzen duena" Alth in Lander RIEV 1911, 596.
KOFOIN-ZULO.
Celdilla.
Hekin kofaue-zilhoak eta beraskak [armiermek] nahasten tuzte hetan egiten dituzten sareez.
SP Phil 82.