krik
1.
(Onomat. de una acción súbita).
Hasten baita kar-kar-kar irriz, eta, krik! hor heldu zaiok ahora zintzurrean gelditua zuen hezurra.
Elzb PAd 63.
Suntsitua nindagolarik Jainkoa baithan, krik!... berina hek oro pizten diren!
JE Bur 72s.
2.
"(S), onomat. de la acción de beber"
A.
"Dirigiéndosela a un compañero, equivale a invitarle a beber; el otro manifiesta aceptar la invitación diciendo krak
"
A.
3.
(Onomat. del croar).
Zarata andiagoak ataraten asi yakozan [igelak]: krak, krik, krak, krak, rrrkrrrrrr...
Bilbao IpuiB 246.
KRIK ETA KRAK.
Prontamente, de golpe. "Brusquement" T-L.
Krik eta krak bere xingar azpia gordatzen du sasu baten gibelian.
GH 1932, 210.
Eta gehiago luzatu gabe krik eta krak bururatzen nuen xedea.
Herr 16-5-1957, 4.
KRIK-KRAK.
(BN-baig ap. A; VocBN, H).
a)
(Onomat. de una acción súbita). "(Adv.), avec beaucoup de promptitude" VocBN. "Onomat. de cerrar con prontitud" A.
Sekulako etsitu baten ezartzeko, eskukaldi on batez, krik-krak, xutik, parabisuaren erdian. HU Eskual 27-6-1913, 1. [Beribil] hartan ezartzen zituzten [kolpatuak], krik krak, zalu zalua, eta bazoan firrindan. StPierre 17. Hor agertu zen Minini. / Krik, krak, biltzarrea fini. Ox 122.
b)
(Onomat. del ruido de una ruptura).
Pin, pan! Krik, krak! patapun! hogoi-ta-bortz zathi egin omen zen harrizko bultu hobengabea. Lf Murtuts 11.
[Dentista] asi zan, krik-krak, krik-krak, eta kanpora agiña. JAzpiroz 161.
c)
(Sust.). Crujido.
Orbel zapalduak atara oi daroezan lako krik-krak batzuk. Bilbao IpuiB 107.
KRIK-KROK
(Onomat. de ruido de ruptura).
Deskuidan errestatuz hotarikan orok, / Ezurrak hausten tuzte beherean krik-krok!
Herr 19-5-1960, 4.