kutuntxo
I .
(Sust.).
1.
kutuntxu .
(Dim. de kutun
).
Favorito, persona más querida.
Nere kutuntxo laztan maitea.
Echag 106.
Ez adi estutu, kutuntxoa.
Ag AL 19.
Laztan bat emonaz amak diñotso: / Zer ¡zango az i, / ene kutuntxo?
GMant Goi 13.
Eure kutuntxu orraz / [...] bixiteko.
Enb 199.
Maitasun-zale da kutuntxuba.
Laux BBa 112.
v. tbn. Gand Elorri 93 (kutuntxu).
2.
(V-gip).
Amuleto.
"
Kutuntxua orratzakin umiei ipintzen jakuena
"
Elexp Berg.
II .
(Adj.).
Querido.
Euren biotzeko seme kutuntxoa.
Echta Jos 356.
Euzkeltzale kutuntxubak.
Enb 59.
KUTTUNTXO
(Forma con palat. expresiva).
Kattalinek errarik ez du iñoendako, guziak maite ditu, ez da ala, kuttuntxoa?
TP Kattalin 197.
Barkatu baña, kuttuntxo, zure itza aski det-eta.
Etxde AlosT 33.
KUTUN-KUTUNTXO
(Con reduplicación intensiva).
Asabak itxiriko / [berbeta] kutun-kutuntxoa.
Echta Jos 348.