xitun
(L ap. Lh
) .
(Uso predicativo).
(Estar, etc.) humilde, temeroso, callado.
"(L), penaud, capot, confus"
Lh.
Ellande ohera badoa, ixil eta xitun, Mariaren makhila, bizkar hezurraren gainera eror dakion beldurrez.
Barb Sup 74.
Eta gure jaun mera, lasterka eta xitun, buru-has sartu omen zen bere etxean.
Ib. 147.
Erraiten baitute [...] Lapurdi guzian, sekulako sorginak erre zuztela lehenagoko mendeetan, badut uste Mariak eta Xanetak xitun egon beharko zutela denbora hetan!
Ib. 113.
Eta dakizula lapinak bezein ixil eta xitun atxikitzen ginituela, [...] tuntik erran gabe guri behatzen zuen zaintzaleak.
Etcheb Obrak 175.
XITUN-XITUN
(Con reduplicación intens.).
Bainan Jon Doni Petrik ihardetsi zion, xitun xitun.
"Se faisant très humble"
.
Barb Leg 63.
Xitun xitun itzuli nintzan Irisarriko apezetxerat.
Larre ArtzainE 326.