kirikio
kirikio.
Tr. Documentado en Añibarro y autores vizcaínos modernos.
Etim. Para sus posibles orígenes y para la posibilidad de que triku y kiriki(ñ)o procedan de un *trikino/-u o *krikino/-u común, v. FLV 1971, 261s.
1.
(V-ple-gip; Lar Sup, Mg Nom , Dv (G), H (G)),
kirikiño (V-arr-oroz; Dv (V)),
kirrikio,
kirikirio (V-m, G-azp-to),
kirkiño (V-oroz)
Ref.:
A (kirikio, kirikiño , kirikirio , kirkiño); Iz UrrAnz; Iz ArOñ, Etxba Eib y Elexp Berg (kirikixo).
Erizo (animal).
"Hérisson"
Dv.
Kirikioak bere nekez ateretan dituz sabeleko ume latzak.
Añ
GGero
64.
[Txakurra] orain eztala juaten / ardijen atzian, / kirrikiyuak topatzen / dituela sasian.
Noe 94.
Kirikiñua baño latzagua dozu [mutill] au.
Otx 116.
Kirikirioaren aginak soinean yosi ta ume txikiai iminten dautsez, aginak len bai len urten dakiezan.
(V-gip).
A EY I 44.
Kirikioaren laztasuna ezpa eban bere, aren buruko uleak artzarena zirudian.
Erkiag BatB 34.
Satorra eta kirikixua.
And AUzta 90.
Pelikanua ta kirkiñoa egingo / dira aren jabe.
Ker Is 34, 11 (Ol tiriku
).
Kirikioak: euren bizitokiak atxetan egiten dituan erri indarbagea.
Ker Prov 30, 26.
2.
(Añ (V)),
kirikiño (V-oroz ap. A
).
"Erizo de castaña"
Añ.
Fruta ale batek garau asko; kirikio batek gaztaña asko.
Añ
MisE
150.
Oskol edo kirikiño barruan obeto irauten dabe (gaztañek).
EgutKarm 1952, 119 (ap. DRA
).
v. tbn. Eguzk LorIl 182 (ap. DRA).
3.
"Fig., hombre displicente. Ondo ipiñitako izen iri Kirikixua!
"
Etxba Eib.
GAZTAINA-KIRIKIO.
v. gaztaina.
KIRIKIO-TXAKUR.
"Perro rastreador de erizos. Emilio portugesak eukan kirikixo-txakurrik onena" Etxba Eib.