supitu
I .
(Adj.).
(Urt, Lar, Añ (G, AN), H),
subito.
Súbito.
"Apoplexia, [...]
gaitz supitua
"
Urt II 171.
"Súbito"
Lar.
"Repentino"
Añ.
Barkhamendu supitu baten errekeritzea.
Harb 349.
Herio subito, ez ustian, pensatu gabe jiten den herio gaixto hartarik.
Tt Onsa 139.
Hire bizia begira zak / heriotze supitutik.
Gç 153.
Haiñitz presuna hiltzen dire uste ez dutela, eta heriotze supituz.
Ch I 23, 3 (SP berehala, Mst sübitoki, Ol bat batean).
Begira nezazü, Jesüs eztia, egün heriotze sübitotik.
Mercy 3.
Heriotze supituaz dire punituak.
Brtc 108.
Heriotze gehien-gehienak supituak izaten direla.
Dh 122.
Delibratürik dirate debriaren esklabajetik eta hilze sübitotik.
UskLi 199.
Gauza izigarria berenaz heriotze supitua!
HU Aurp 88.
Zonbaitek aipu zuten mirakulu edo sendotze supitua.
Herr 16-10-1958, 1.
II .
(Sust.).
1.
"(V-ger-gip, G), cosa repentina, improvista, súbita"
A.
2.
(B)
Ref.:
A; Izeta BHizt2.
.
"Afán. Supitu andian dabila (B), anda enardecido, afanoso"
A.
SUPITUAN
(V-gip ap. Iz ArOñ; Lar, Añ (G), Hb, H, A). Repentinamente. "Repente, de repente, repentinamente" Lar. "Súbitamente" Añ. "Súpittuan ekarri, de súbito" Iz ArOñ.
Eriotza au askorentzat supitoan, bat batetan edo beñgoan izan oi da.
Cb Eg III 319.
Supitoan [ill]
.
Gco I 446.
Bere pasio edo griña gaiztoak supitoan bezela aserra erazotzen badu.
Gco II 49.
Itzneurtuak [...] supituan aotik aora alkarri ematea.
Izt C 214.
Ugartetarrak supituan gañera sartu zitzaiozkalako.
Ib. 429.
Orra non sartu zitzaien supitoan berak zeuden lekura Obispo Jauna.
Arr GB 129.
Bota zituzten, gelditu gabe eta supituan, 55.na berso.
Otag EE
1880a, 111.
Supitoan artzean aiñ barri tristea.
AB AmaE 272.
Supituan, aspaldian ikusitako eztaiaz gogoratu naiz.
Txill Let 81.
SUPITUKO.
a)
(Lar, Añ (G, AN), Hb). (Adnom.). "Repentino", "subitáneo" Lar y Añ.
b)
(Sust.). "Repentón, ustekabe bat [...], supituko bat" Lar.
Supitoko aserre bat.
Gco II 13.
Zakar-aldi eta supitoko aserreari leku ematen ziona.
Arr GB 18.
Supituko eriotz batek esaten dizula: Konfesa zaite.
Arr May 103.
c)
(Adv.). "Súpittoko, [...] de súbito" Iz ArOñ.
SUPITU HONETAN.
"Súpitto ontan, en este instante" Iz ArOñ.