kali
1.
kale (
Aq 1198
(AN)→A).
"Ojete de la aguja, kalea
"
Aq 1198.
Aisago da kamello bat sartzea orratz baten kalean ezi ez abratsa zeruan.
(127).
LE-Ir.
Ariain sartzeko orratzain kalean gauas, paratzen da au argiain suaren parean.
(306).
Ib.
(B),
kale (AN-ulz).
"
Orratz-kali (B), cabeza de aguja"
A.
"
Orratzán kalé bat, una cabeza de alfiler; orratz onek dú kale ttikíe, este alfiler tiene cabeza pequeña"
Iz Ulz s.v. orratz.
2.
(
B, BN-baig ap. A
).
"Cráneo"
A.
v. 2 kalo.
Gañera, ez duk erraten ain abille aizela? Tira ba, aterazak zerbait ire kali bizkor ortatik.
TP Kattalin 192.
KALI-ARRO.
"(Ae), fanfarrón" Inza EsZarr 177.
KALI-GORRI (B).
"De pelo rojizo" Izeta BHizt2.
Kaligorri kankal orrek zirikatu giantuk.
TP Kattalin 193.
KALI-MURRITZ (B).
Ref.: A (kali); Iz IzG; Izeta BHizt2. "Calvo" A. "Persona que tiene la cabeza pelada" Iz IzG. "Dícese de la persona que tiene el pelo muy corto. Kalimurritz eta bonetik gabe hoztuko zara" Izeta BHizt2.
KALI-ZURI (B).
"De pelo completamente blanco. Erri unten kalizuri aunitz ta ondoko ortan berriz kaligorri franko" Izeta BHizt2.