kirrika
I .
(Sust.).
1.
(L, BN ap. Lh
; Lar).
"Matraca"
Lar.
"Crécelle"
Lh.
v. 1 karraka
(I, 5).
2.
(V-oroz, L, BN)
Ref.:
A;
Lh
.
"Crujido"
A.
"Grincement"
Lh.
v. 1 karraka
(I, 3),
1 karraska, 1 karranka.
Oskien kirrikeak.
Larrak EG
1958, 321.
3.
"(L, BN), agacement des dents"
Lh.
4.
"Cigale"
Lh.
II .
(Adv.).
1.
Chirriando.
Esne-marmitek, tinka, / basagurdia, kirri-ka.
Ldi UO 36.
2.
Crujiendo.
Nondik-nai, landa zabaltzen da zartaka, kirrika, bizitz osasuntsu ta berriaren irakin batean.
"Se abre en estallidos, en crujidos"
.
Amez Plat 17.
KIRRIKA BATEAN.
Gruñendo; refunfuñando. v. KIRRIKAN.
Etxeko xakurrak, bethi, nausiaren hortzak ikusi eta bereak erakusten zituen, mur mur mur, kirrika batean.
Barb Sup 101.
KIRRIKA EGIN (V, G-to).
Ref.: A; Iz To. "(msZar), crujir" A. "Kirrika in du, ha rechinado (la puerta)" Iz To.
KIRRIKA ETA KARRAKA.
Haciendo ruido.
Berealaxe asi zitzaidan sabela, filarmonika bezela kirrika eta karraka.
Alkain 55.
KIRRIKAN.
Gruñendo; refunfuñando. v. KIRRIKA BATEAN.
Etxe-ogi garbia jaten duten hortz eder batzu kirrikan, ari ziren, ari.
Barb Sup 183.
Kirrikan eman zen [xakurra]
.
Ib. 104.
Ah! Zer pafadak arthiki beharrak dituen, sarri, bere adixkideak bekhaiztiz kirrikan daudelarik!
Ib. 65 (v. tbn. 147).
Eta Xuriko, hortzak kirrikan, jauzi batean athera zen mahain azpitik.
Barb Piar I 88.