balakuka
palaguka,
palaoka.
Halagando, lisonjeando; tratando con suavidad.
Esaten dio erreguka ta palaguka: aurra bada, arzazu nere eskuetatik kollara bat salda.
Mg CC 207.
Griña gaistuak beti / Okertu gurarik / Imiñi gura nabee / Arima loiturik / Munduba palaguka / Luzifer puztuten / Nundik galduko nabeen / Ez dira aspertuten.
Ur MarIl 126.
Txakurra sartu zan, eta nagusi zarrari itsatsarekin palaoka asi zitzaion.
Lard 284.
Horrengatik azienda ez-da oihuka, larderiaka, mehatxuka eta joka erabili nahi, bainan bai eztiki, balakuka eta ferekaka.
Dv Lab 224.