bendatu
(R ap. A
; Lar, Añ),
mendatu (
-au V-ple-arr-oroz-ger-m ap. A).
Vendar.
"Vendar, ertxabaldu, bendatu, bendaz lotu
"
Lar (v.
tbn. en Añ).
Bégiak bendaturík joka zezáten irris eta emánkas.
LE Ong 42r.
Naigabe eta jateko txarra / eguneroko ogiak, / antxiñeko dan usariotik / mendaturikan begiak.
Ayesta 126.