fintasun
1.
(SP (sin trad.), Añ, Dv).
Finura.
Zer berze oihal taillu duzu prezio beherezko, moienezko eta gorezko, zabaltasun, fintasun eta baliotasun guziezko?
Volt 250s (v. tbn. 249).
Erraten dudanean kanpokoa [...] aditzen dut arropen edertasuna, fintasuna, magnifizenzia.
He Gudu 113.
2.
(Dv),
pintasun.
Honestidad, honradez, fidelidad.
Gaitz izanen da, heriotzeko orenean, eritasunez eta oiñhazez kargatua zaudenean, penitenzia egitea, behar den fintasunarekin eta berotasunarekin Iainkoari gomendatzea.
Ax 202 (V 135).
Bizitzekó alfér, edo ezin bai in, fintasunik gábe.
LE ( in
BOEanm 560
).
Jarraitu egiozu fintasunagaz zeure nekazaritzaiari.
msOñ2 120r.
Gipuzkoatarren leialtadea, pintasuna eta garboa.
Izt C 375.
Igartzen det zure eskeñi denak / fintasunik gabiak dirala.
Bil 147.
Deituten eutsen Juanatxo Erlea, / fintasunez berakatz bardiñik bagea.
AB AmaE 278.
Ikusi zazue ondotxo asmo onen pintasuna.
Ag Serm 256.
Balin Jainkuak salbaziorik / orri emaiten badio, / fintasunian erabilziak / eztuk askorik balio.
Auspoa 97, 137.
Egun guzian antxe jardun naiz / lantegian pintasunez.
Olea 45.
Ibilli arren berriz / bat zuzen eta fin, / zenbaitek ordun ere / aixa artzen du min. / Danaren gustorikan / ezin leike egin, / asitzen bada ere / fintasun geiegin.
Insausti 49.