firi-fara
1.
(Lh).
"
Firifara, action de faire une chose grossièrement, sans attention"
Lh (que cita a Harriet).
Cf. Iz ArOñ 112: "Ementxe nabil zíri-fara, pasando el tiempo en el trabajo", tal vez errata por fíri-.
2.
(V-gip),
fili-fala (G-nav)
Ref.:
SM EiTec1 146n; Ond Bac; Iz ArOñ; Etxba Eib; Elexp Berg.
"[Izen onomatopeikoak] firi-fara, klak, klakada, [...]
"
SM EiTec2.
"
Fili-fala, zarandear hojas, trapos. Aizeak fili-fala ibili, ser agitado por el viento"
Ond Bac.
"
Fíri-fára, sirve para indicar el movimiento del viento suave y templado"
Iz
ArOñ
.
3.
"Cabezón, loco" (G-bet, comunicación personal).
FIRI-FARAN (V-gip),
FIRIN-FARAN (V-gip, G-azp).
"Firin-da-faran, gandulear, andar sin ton ni son" SM EiTec1 146n. "Firi-faran ibilli, andar atrás y adelante sin sentido ni objeto. Firi-faran dabil gauza onik eiñ barik" Etxba Eib. "Firin-faran, edozein modutan ibili, ezeren ardura barik. Oin arte hor ibili haiz firin-faran, baina oin estutu biakok" Elexp Berg.