gaitzikor
1.
(AN-larr-erro, L, BN, S; Ht VocGr 423, VocBN
, Dv, H, Foix ap. Lh.),
geitzikor
Ref.:
A;
Lrq
.
Susceptible, sensible, enfadadizo.
"Susceptible, disposé à s'offenser de fort peu de chose"
VocBN
.
Gaitzikor dena, bekhatura erorkorrago izanen da.
Dv Prov 29, 22 (Ol aserrekor
).
Bazuten sehi bat, gaizkirik merezi balin bazuen eta ez bazuen, gaitzikorra: uste zuketen baino gaitzikorragoa.
Eskual 31-7-1908 (ap. DRA
).
Gizon gaitzikorra eta minbera baita ohoreko eta omeneko zeretan.
Zub 23 (v. tbn. 93).
--Hauregi, gaitzikor zare? --Batere... --Badakizu trufa hartzen? --Trufa hartzen ez dakien gizona, ez duk gizona.
Zerb BiGo 308.
Frango jendeki baitira minbera eta geitzikor ahal bezen eztiki emanen ditugu (atheraldi) pullitenak.
Herr 10-1-1956 (ap. DRA
; la ref. es incorrecta).
v. tbn. Arb Bok 204. Ox 22. Herr 29-11-1957, 1.
2.
Chocante.
v. gaitzigarri.
Letra horiek gaitzikorrago begientzat eta hobeago izanen da, zeren gehiago lothuko baitire izpirituari.
MarIl IX.
(ed. 1855, VIII arrotzago; Aizk app. interpreta "difícil, [...] dificultoso, [...] oscuro")
3.
"Nuisible"
Lh.