kaba
1.
(G-nav ap. Ond Bac
; Lcc).
"Cava de fortaleza, kabea
"
Lcc.
"Conjunto de cava o foso y cerca"
Ond Bac.
2.
(Volt 59, Deen I 115, H; kh- Urt II 156, Ht VocGr 344, Lecl, H).
Cava, bodega.
"Cueva"
Deen I 115.
"Creux, ziloa, khaba
"
Ht VocGr.
"Cave, caveau, cavité souterraine"
H.
Gertha diteke khaban edo arnotegian diren arno on guziak nahas ditezen.
He Phil 277.
Haren soto eta kabak hustu zituzten.
Elsb Fram 66.
Hango kabetan nahi zuten arnoa edan ondoan, barrikak, ideki eta hutsarazi zituzten.
Ib. 67.
3.
kaua (
ap. EAEL
386
).
Tumba.