kadera
1.
(V, Sal, R; Añ, Dv (V)),
kaderi (vEys (G)→H),
kadare
Ref.:
A;
Holmer ApuntV;
EAEL
15, 16
.
Pierna.
"Le bas de la jambe"
vEys.
"Jambe"
Dv.
"Pierna, extremidad inferior de un animal. Algunos lo concretan a significar 'pie'"
A.
Cf. kadira.
Tr. Documentado en textos vizcaínos.
Beso bat edo kadare batek.
Zuzaeta 98.
Jausi da, jausi da azerija. Kaderati lotuta dago.
Mg PAb 165.
Erdu ona, Txomintxu, / erdu, neskatilla, / ariñ kaderak, txutxu, / Jesusaren billa.
Echag 28 (en el "estribillo" en vizcaíno).
Oinez urten ta ioaten nintzan / zortzi legoa bidean / eta inos bere neure kaderak / aspertuten etzirean.
Azc PB 350.
"Ene kaderaak ariñ egizu" esanda, arrapataka iges egin eban.
A BGuzur 111.
Indar mortalak eiten / asi zan bei ori, / andik laster txalaren / bistan kadera bi.
Noe 98.
Neureak zaituedaze! --esan eutsen azeriak, aurreko kadera bategaz lurra joten ebalarik.
Bilbao IpuiB 129.
Bere kaderak Iparreko aizea baino aguroagoak ziren.
Arti Ipuin 27.
Errotarri bat kaderan amarraute.
(V-ger).
JMB Mund III 39.
v. tbn. Astar II 39.
2.
"Cadera"
Lcc.
Ebakuntza gogor bat egin biar izan neban eskumako kaderan: desgastiarena.
Gerrika 189.
KADERA-TXANGO (V-ple ap. A).
"Kaderatxango, cojo, enclenque de pies" A (s.v. txango).