kalbo
1.
(G-azp; AN-egüés-ilzarb-olza ap. Bon-Ond 155 (sin trad.)).
Calva.
Jardun bei kalboari arrabioz azka.
AB AmaE 237.
Lotsage, dollor, gangarra, / iru bibote ta iru kalbogaz... / egizko arro bakarra.
(Interpr?).
Enb 199.
Ta koroi aundi bat eingo degu / kalbo ori tapatzeko! In.
Mattin 26.
2.
(BN-baig ap. EI
109
).
"Chauve, qui n'a plus de cheveux"
Chaho.
"Pelado, raso"
EI
109.
Kalbo arraidxue!
Ort Oroig 17.
Gero ta kalboago / gu gara geratzen.
FEtxeb 134.
Ta antxe sartu zan bat / kalbo zegona.
Insausti 139.
Baiña mirari ori / kalboak ezin du.
Ib. 140.
KALBODUN (G-azp).
Calvo.
KALBO EGIN.
"Encalvecerse, kalbu egin" Lcc.